- sıxıcı
- sıkıcı
Azərbaycanca-Türkcə Lüğət. 2011.
sıxıcı
Look at other dictionaries:
sıxıcı — sif. 1. Sıxan, sıxmaq üçün olan. Sıxıcı alət. 2. məc. Darıxdırıcı, üzücü, cansıxıcı. Sıxıcı bir mühit. – <Qətibənin Qızıl Arslana məktubundan:> Buna görə də hökmdar məni bu sıxıcı məngənənin altından qurtarmalıdır. M. S. O … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
qısqac — is. 1. zool. Rütubətli yerlərdə daşların altında yaşayan sarı rəngli, haça quyruqlu uzunsov cücü. 2. zool. Başında qayçı kimi sıxıcı buynuzları – müdafiə aləti olan cücü; qayçıkəsən. 3. Xərçəng kimi heyvanların sıxıcı üzvləri. 4. xüs. Sıxıcı alət … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
basıcı — sif. Basan, təzyiq edən, sıxıcı. Qanayan qolu və qıçı qaldırıb hündür vəziyyətdə saxlamaq və oraya basıcı sarğı qoymaq yolu ilə qanaxmasını dayandırmaq mümkün olur. Babayev … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
çənə — is. 1. Üzün ağzı əmələ gətirən iki yarımdairə sümüyü; üst çənə burundan aşağıda, ağızdan yuxarıda, alt çənə ağızdan aşağıda yerləşir, alt çənə mütəhərrikdir, qalxıbenir. Xanım masanın üstündən kitabı götürdü, dirsəyinə dayaq verərək əlini… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
dar — 1. sif. 1. Ensiz (enli ziddi). Dar küçə. Dar yol. Dar keçid. Dar dərə. – Küçə dar olmağına görə ulaq güc ilə keçirdi. Ç.. Diyar kişi dar bir cığırla sola tərəf buruldu. Ə. M.. Dar dəmir yolu – yaxın məsafələrə çəkilən və yerli əhəmiyyəti olan,… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
dodaq — is. 1. Ağız kənarlarını təşkil edən iki mütəhərrik dəri damar büküklərindən hər biri. Adamın iki dodağı olur. Alt dodaq. Üst dodaq. Nazik dodaq. – <Əhməd:> Qara saçları, eşqlə dolu uzun kirpikli gözləri, ərəbi burnu, hamısından artıq gözəl… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
pis — sif. 1. Mənfi keyfiyyət və ya xüsusiyyətlərə malik, verilən tələbləri təmin etməyən, istənilən kimi olmayan, mənfi təsir bağışlayan; yaman, fəna (yaxşı əksi). Pis xörək. Pis xətt. Pis hava. // Öz işini yaxşı bilməyən, təcrübəsiz. Pis usta. Pis… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
qısıcı — 1. sif. Qısan, sıxan, tutan. 2. is. xüs. Sıxıcı (tutucu) alət. Hidravlik qısıcı … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
yük — is. 1. Daşınmaq, aparılmaq üçün hər cür şey, daşınmalı olan mal və s. Yükü boşaltmaq. Heyvanın dalına yük çatmaq. – Ağ dəvə düzdə qaldı; Yükü Təbrizdə qaldı; Oğlanı dərd apardı; Dərmanı qızda qaldı. (Bayatı). Yük heyvanı – yük daşıyan heyvan. //… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
